Drewniana Cerkiew w Łówczy

Położona malowniczo na skraju rozległej polany, nad debrą - czyli wąwozem którym wije się rzeka Łówczanka. 
Cerkiew w Łówczy datowana jest na 1808 r. i znajduje się na miejscu świątyni z końca XVII w. Budowę zainicjował Jan Matczyński, dziedzic wsi, który znalazł miejsce swego wiecznego spoczynku w krypcie pod cerkwią. Zgodnie z wolą fundatora, świątyni nadano wygląd kościoła łacińskiego. Obecną formę zawdzięcza przebudowie przeprowadzonej w 1899 r. Nad nawą wzniesiono wówczas kopułę oraz dobudowano duży babiniec. Pozostałością z początkowego okresu dziejów cerkwi jest wydłużone prezbiterium i ołtarz z 1 poł. XIX w. Nowszym elementem wystroju jest ikonostas z początku XX w. Elementami zespołu cerkiewnego są: drewniana dzwonnica oraz grupa cennych nagrobków na cmentarzu przycerkiewnym. Występuje wśród nich klasycystyczny pomnik Ignacego d’Thullie (zm. 1842 r.), jednego z następców dziedzica Matczyńskiego. Obecnie świątynia nie jest użytkowana. Cerkiew jest we własności Gminy Narol. Na codzień jest zamknięta, możliwa do udostępnienia w przypadku zwiedzania grupowego prosimy o kontakt z Narolskim Centrum Informacji Turystycznej. 
Po drugiej stronie polany znajduje się cmentarz z charakterystyczną dla regionu kamieniarką bruśnieńską, na uwagę zasługuje wyjątkowa kaplica postawiona na pamiątkę zniesienia pańszczyzny w 1848 roku.

Jak dojechać? 
Zaparkować można na początku polany, zaraz za cmentarzem: 50.295184, 23.297150