Stawy w Rudzie Różanieckiej

Pierwsza wzmianka o Rudzie Różanieckiej pochodzi z 1706 roku. W tym czasie, ze względu na bogate zasoby naturalne, w szczególności złoża rudy darniowej, ówczesny starosta lubaczowski zdecydował o utworzeniu w tym miejscu zakładu metalurgicznego o nazwie „Ruda”. Lokalizacja została wybrana również ze względu na dostęp do lasów i zasobów wodnych. W niedługim czasie wieś rozwinęła się jako ośrodek przemysłowy, specjalizujący się w produkcji żelaza. Wytwarzano tam m.in. kotły, armatki, moździerze oraz różnego rodzaju narzędzia kowalskie, młyńskie i kuźnicze. Pod koniec XVIII wieku, na skutek wyczerpania lokalnych zasobów rudy i wody, huta zaczęła stopniowo upadać. 

Ruda Różaniecka posiada, także długą tradycję związaną z hodowlą ryb. Praktyki rybackie istniały na tych terenach jeszcze przed przejęciem stawów przez rodziny Brunickich i Wattmannów. W okresie międzywojennym baron Hugo von Wattmann założył około 10 stawów na okolicznych bagnach i torfowiskach, koncentrując się na hodowli pstrągów i karpi. Obecnie w miejscowości funkcjonuje gospodarstwo rybackie, które kontynuuje tą tradycje.

Ruda Różaniecka leży w otoczeniu Puszczy Solskiej i posiada rozbudowaną ofertę turystyczną. Wśród lokalnych atrakcji znajdują się „Cztery Stawy” – miejsce oferujące dania rybne oraz wydarzenia kulturalne, takie jak koncerty czy projekcje filmowe na świeżym powietrzu. Innym istotnym obiektem jest "Karczma Dębowy Dwór". Obiekt ten funkcjonuje jako restauracja i ośrodek wypoczynkowy, oferując m.in. sezonowe dania rybne, możliwość korzystania z piaszczystej plaży oraz wypożyczalnię rowerków wodnych.